UniKidz is begonnen met een moeder, een dochter en een opvang die er niets van bakte. De dochter ging naar een plek waar de leidsters zo graag naar huis wilden, dat ze nog net niet zelf moest afsluiten. De moeder zag dit en dacht: “Dit kan beter”. Ze creëerde een opvang die aanvoelde als een tweede huis. Een opvang waar kinderen hun talenten ontdekken en gestimuleerd worden om vragen te stellen, nieuwsgierig te zijn, fouten te maken en te leren dat nieuwe pogingen wagen onderdeel van het leven is. Een plek waar kinderen lekker vies mogen worden, omdat er binnen een setje schone kleding op hen wacht. Een plek waar kinderen liever blijven dan gaan.